26 Şubat 2006

AB-I HAYATTIR SU..


AB-I HAYATTIR SU..
Originally uploaded by aşk-ı beka.
BİR AŞK-I KİMYEVİ

Ve aşkı resmetmek için “su”yu da seçti kainatın sahibi..
Her bir zerre gibi onu da özel mi özel kıldı..
Akarken yanaklarımızdan aşağı doğru, gözyaşı oldu su..
Kışın dondu, donarken bile aşkın desenlerini nakşetti kristallerce..
Süzülerek indi semaya, kar oldu..
Güneşin en kavurucu olduğu zamanlarda serin mi serin bir ferahlatıcı oldu…
Kimi zaman buharlaştı, gölge vermek için bulut oldu.. Ve Rahman onu seçti rahmet için..
İnce ince sızdı bulut kümelerinden, yağmur oldu..
Birikti, göl oldu..ve aktı sonra, nehir oldu..
İsmi çağlayandı uçurumdan döküldüğünde..
Daha çok birikti, sayısız canlıya barınak oldu..Bu kez adı okyanustu..
Bedenimizin bile çoğunluğu onunla doluydu..
Çiçeklere rengini, güzelliğini veren yine oydu evet..
Müsebbibül Esbab onu sebeb kılmıştı..Ne zaman su terk eylerse bir papatyayı, o narin çiçeğin boynu bükülürdü..

Bilir misiniz?..Soğuklarda göllerin yalnızca yüzeyi donar..Donan tanecikler molekül ağırlıkları daha az olduğu için yüzeye doğru seyre başlarlar…
Belki bunun içindi kimyevi olağanüstülük…
Çünkü diğer maddeler donunca ağırlaşırdı..
Oysa buzken daha hafifti su..Su canlıları böylelikle donmuş gölün altında bile yaşıyordu..
Bu kimyanın sahibi onu bir örtü kılmıştı göldeki balıklara..
Ya suyu oluşturan moleküllerin birbiriyle dansına ne demeli..Bu küçük ağırlığıyla bir gaz olmalıyken su, yapısındaki bağlarla apayrı bir özellik kazanmıştı..
Aşk-ı kimyevi ile minicik moleküller birbirine sarılınca işte, bu rahmet deryası olmuştu..
Rabbi “Kun- Ol” dedi suya, o da en güzel haliyle teşekkül etti..

Suyun sırrına ermek, su gibi aziz olmak ve rahmette yüzmek duasıyla…

Rabia N. K.

Hiç yorum yok: