Seksen yaşında bir dede, son dakikalarında gözyaşları sakallarına akarken şöyle diyor:
Ben yaşadım mı, yaşamadım mı, fark edemiyorum.
"Bu sabah yeniden doğdunuz ve hayatınız şu andır. Boş yaşayanın ömrü 60 yıl: Günde 8 saatlik uykusu 20 yılını harcar. Günde 5 saat televizyon, iki saatlik üç öğün yemek, bir saatlik oyalanma boş oturma, gitti 20 yıl daha. İşe gider gelirken iki saat, oynarken, gezerken, internette dolaşırken iki saat, gitti on yıl..Çocukluğu da aradan çıkarırsanız, işte size uykuda yaşanmış boş bir hayat..."
Sevgi Zekası- Muhammed Bozdağ
1 yorum:
peki dedemizin dogru yasayarak vefatı için ne yapılabilir. eger bos yasamıssa nasıl yasamızssa oyle olmeyi hak ettimi demeli deyip bos mu verilmeli. yoksa ne yapılabilir.
Yorum Gönder