Dünyada etrafımız kalabalık..Kalabalık şehirlerde yaşıyoruz..Her yerde insanlar var..Birileri gitse, yerine birileri geliyor..
Devran devredip duruyor..
Kalabalıklar, gelip geçici...Işıklar bir yanıp bir sönüyor.
Bazen tek başımıza oturup hayatın kayışını izliyoruz..
Bazen tek başımıza hissediyoruz kendimizi.
Neredeyiz sahi?...
Nedir dünya üzerindeki konumumuz?..
Biz kimiz?...
Sorgudan uzaklaşıyoruz.
Dünyanın "düzen"ine ayak uydurup öylece gidiyoruz..
Kalabalık mı sahiden etrafımız?..
Neredeyiz?.....
3 yorum:
"ışıklar bir yanıp bir sönüyor"
birbirini takip eden bu yanıp sönmeler hayattaki akıcılığı gösteriyor. Ama her bir sönüşte kimi canlar için bu dünyadaki film karesi bitmiş oluyor. Hayattaki diğer ışıklar yaşamın akıp giden film kareleri olarak hayat sahnemizi dolduruyor.
Bizler de "hayat devam ediyor" sözleriyle günlük koşuşturmacalara yöneliyoruz. Biz kimiz dediğimiz zamanlar hangi anlardır?
Sinema (hayat) salonunda farklı bir locadan kendimizi ve etrafımızı izlediğimiz anlardır.
Nereye?
Bu koşmaca nereye,
arıyoruz kendimizi,
bulmak için kendimizi,
bıraktığımız yerde.
Akıbet hayrola,
arıyoruz sonumuzu,
gidiyoruz nereye,
Rabbimiz istikamet nasib etsin,
dua ve selam ile..
dünya hayatıbir oyun ve oyalanmadan ibaret dememiş mi Rabbimiz:)
Yorum Gönder