28 Şubat 2009

Hastayı USG'ye gönderdik, 43x14 mm bir nekroze LAP ile uyumlu bir bulgu geldi.(Kulağa iyi bir şey gibi geliyor en azından kansere göre) Ama hastanın lezyonları ortasında nekroz içeren nodüler yapılar olduğu için, bu iyi huylu bir LAP'tan çok sağdaki hastalığın sol tarafa yayıldığını gösteriyordu.
Genel Cerrahi'ye danıştık, biyopsi için ameliyat listesine aldılar ancak,
sağ tarafının acısını henüz kaldıramayan hasta, sağlam zannettiği sol tarafını da tabiri caizse "bıçak altına yatırmak" istemedi..
Sağ tarafı onun koltuk değneği misali dayanma noktası olmuştu..
Soluna yatamadığından, bir o taraf kalmıştı..
Operasyonu kabul etmedi, tedavisi bittiği için biz de Konya'da ilgili bir merkeze başvurmasını önererek taburcu ettik..

Bu hasta benim için başlangıçta çok zordu, daha önceki yazılarımda belirtmiştim. Ama zahmette rahmet vardır.
İyileşmeyecek, kapanmayacak bir yara da olsa, birinin onunla ilgilenmesi, ona bakım yapması hastayı o kadar rahatlattı ki..
Etraftaki insanların etkisi altında kalıyoruz çoğu zaman..
Hasta ilk geldiğinde herkesin tepkisi, "bu hasta niye geldi ki, nasıl uğraşacağız şimdi, zaten bi fayda göreceği yok, aaa yine mi o hasta"
gibi şeylerdi.
Ben de etrafın etkisiyle bir olumsuzluğa kapılıp, hastaya hiçbir faydamın olamayacağı düşüncesindeydim..
Ama öyle değildi işte..
Son dönem hastası bile olsa,
Bir saat sonra ölecek bile olsa,
Birine şefkat göstermek, birazcık ilgi göstermek,
Birazcık yarasına merhem olmaya çalışmak dahi, o hasta için tahminimizden çok daha kıymetliymiş..
Bunu çok iyi anladım..
Ve bundan sonra etrafımdaki diğer doktorların yorumu ne olursa olsun,
Hastaya kendi penceremden bakmaya çalışacağım..
Çünkü anladım ki, herkesin doktor olma amacı aynı değil.
Herkesin, hayata bakış açısı, insana verdiği değer ve sevgi aynı değil...

Bu eminim sadece bizim mesleğimiz için geçerli değildir..
Bir çok insan yaşadığı kişilerin tesirinde kalıyor ve sürüp giden düzene "den den " işareti olmaya devam ediyordur.
Örneğin başarısız denilen bir öğrenciyi tüm öğretmenler aynı önyargıyla görüyor olabilir..Bu nedenle belki kimse farklı yönlerini görmüyor, kimse ona yardım etmiyordur..
Ne bileyim..
Dilerim siz değerli okurlar, biz, hepimiz yani
Hissetmeyi, yaşamayı, sevmeyi atlamayız..
Ve bulunduğumuz ortamın olumsuz tesirleri altında kalmayız.

Sevgiyle..
Rabbim Tüm hastalara şifa versin
Amin...