Okuduğum bir haberde, 3 yaşında küçücük bir kızın yaşadığı dram anlatılıyordu..
O minicik kızın korkuyla titreyen yüreğini tahayyül bile edemiyorum..Onun o gözyaşlarını..
Yavrucuk...
Babaannesiyle yaşıyormuş ve babaannesi vefat etmiş. Tam 3 gün boyunca onu ve babaannesinin cesedini bulan olmamış..
3 gün sonunda bulunduğunda babaannesinin cesedi başında ağlıyorken bulunmuş...
Boşanan ebeveynler, arada kalan yavrucaklar..
Annesi babası hayatta olan bu çocuğun 3 gün boyunca bir cesedin, hem de annesi bildiği babaannesinin cesedi başında ağlayışını tahayyül edebiliyor musunuz?..
Tüylerim diken diken oluyor..
Haberin tamamı için:
2 yorum:
Kadin ve erkegin ayrilmasi aci olsa da taraflar yaralarini kisa veya uzun surse de illaki sarabiliyorlar.Fakat orta da bir cocuk varsa ,cocuk icin kapanmayan bi yara olusuyor hayatinda.Allah'in hoslanmadigi helalin bosanmak olmasi elbette bosuna degil..
Benim icimi acitiyor oyle arada kalan cocuklar.Ve bu durumda olan cocuklari taniyorum.Bence n'olursa olsun annenin cocugundan kesinlikle vazgecmemesi gerekiyor.Bu cocugun kendini bi nebze de olsa iyi hissetmesi adina dogru olur.
Çocuk annesini arar, annesi de çocuğunu kollar.
Anne çocuğuna kol-kanat gerer, ona ilk mürebbiye Anne'dir.
İlk yemekleri O'nun elinden yer, İlk oyunlar ve oyuncaklar da Anne'nin elinden.
Rabbimiz bizlere hakiki anne ve baba olma bilincini nasib etsin, yoksa anne ve baba olmak yük olur insana.
Yorum Gönder